Bazı anlar vardır hayatta. Çok nadir denk gelir ama bütün sıklıkları unutturur insana. Durup düşününce daha önce böyle hevesle nefes alıp verdiğini hatırlamazsın bile. Önce uzun süreli hafızanı daha sonra kendini kaybedersin.
Bazı anlar vardır. Zaman dursun istersin. Dünya üzerinde hiçbir deniz dalgalanmasın, yapraklar kımıldamasın, hava aydınlanmaya başlamasın, bi çıt sesi bile çıkmasın gibi o an hayatın durduğunu gösteren saçma sapan isteklerde bulunursun. Gözünü kapatırsın. Hiç rüzgar esmez, hiç ses duyamazsın. Sonra gözlerini açıp bütün bunların gerçekleştiğine inanarak bakarsın etrafına. Hala karanlık ve bilirsin o an hiçbir denizin dalgalanmadığını.
Bazı anlar vardır. İnsanı çıkmazlara sürükler. Bütün yolların sonunda uçurumun olduğunu bile bile koşarsın sonuna kadar. Durup bir de bakarsın uçurumdan aşağıya bütün korkularına rağmen. Ya bakarsın ya atlarsın. Sen bakarsın.
Ve bazı insanlar vardır.
Bazı anların olurlar.